Beton komórkowy. Przepis na ekonomiczne i wytrzymałe ściany

 Lekkość tego materiału uzyskiwana jest poprzez wprowadzanie powietrza do plastycznej masy cementowej. Beton komórkowy powstaje więc w procesie autoklawizacji w atmosferze pary wodnej i poddany zostaje późniejszemu dojrzewaniu.

Gaz tworzy w gotowym materiale jednolite pory, określane mianem komórek. Stąd też określenie beton komórkowy. Do jednolitej masy powstałej z takich składników, jak wapno, piasek i woda aplikowane jest powietrze na dwa różne sposoby: poprzez reakcję chemiczną, czyli np. proszek aluminiowy wprowadzany do cementu – otrzymujemy wówczas gazobeton lub poprzez dodanie do mieszanki czynnika pianotwórczego – w efekcie tych zabiegów otrzymywany jest pianobeton. Materiał wyjściowy w tym procesie kilkakrotnie zwiększa swoją objętość. Spieniony blok jest cięty na określone wymiary, a następnie poddawany procesowi dojrzewania. Po tym czasie produkt staje się gotowy do sprzedaży.

Niektóre odmiany betonu komórkowego mają ciemniejszy – np. szary kolor, co jest wynikiem odmiennego procesu produkcyjnego. W przypadku betonu komórkowego ciemnego, szara barwa jest efektem domieszki pyłów stanowiących spoiwo. Powstają one podczas spalania węgla kamiennego oraz biomasy, a ich odzysk i zastosowanie w produkcji materiałów budowlanych jest szeroko stosowaną praktyką.

 Klasa gęstości

W Polsce stosowane są zazwyczaj odmiany betonu komórkowego o gęstości w klasie 400, 500 bądź 600. Gwarantują one odpowiedni poziom wytrzymałości, przy zachowaniu równocześnie odpowiedniego stopnia przenikania ciepła. Warto zaznaczyć, że wyższa klasa gęstości betonu komórkowego wpływa na lepsze tłumienie dźwięków, natomiast obniża termoizolacyjność ścian, dlatego też aby uzyskać odpowiednio ciepłe ściany warto zastosować grubszą ścianę z betonu komórkowego o mniejszej gęstości.

Beton komórkowy nie powinien być stosowany w częściach budynku znajdujących się poniżej poziomu gruntu. Charakteryzuje się bowiem dużą nasiąkliwością, co wiąże się z kolei ze zmniejszoną mrozoodpornością. Choć w warunkach normalnego użytkowania wchłaniana woda nie wypełnia całkowicie porów w jego strukturze i w razie zamarznięcia nie powoduje rozsadzenia, jednak w przypadku całkowitego długotrwałego nawodnienia zamarznięty beton komórkowy może ulec uszkodzeniu.

 Ekologiczny materiał

Beton komórkowy to materiał nowej generacji, który posiada długą listę zalet. Dzięki właściwościom paroprzepuszczalnym, stabilizuje temperaturę i wilgotność wnętrza domu, korzystnie wpływając na jego mikroklimat. Ściany z betonu komórkowego, w odróżnieniu od ścian z pustaków, są monolityczne, jednorodne i nie posiadają szczelin powietrznych. Ta charakterystyka zapewnia im wysoką zdolność akumulacji ciepła. Beton komórkowy jest również najzdrowszym materiałem – do jego produkcji używa się tylko naturalnych surowców (piasku i wapna), nie wypala się go i nie poddaje obróbce wysokotemperaturowej, co powoduje uzyskanie najniższych wskaźników promieniotwórczości. Co, więcej wykazuje on właściwości antyseptyczne, minimalizując ryzyko powstania pleśni i grzybów na powierzchni ścian.

 

Doskonała precyzja

Za pomocą betonu komórkowego buduje się nie tylko ekologicznie, ale także szybko. Niebagatelne znaczenie ma w tym przypadku dokładność wymiarowa. Dobre produkty produkowane w klasie TLMB powinny charakteryzować się maksymalnym odchyleniem +/- 1 mm na wysokość oraz +/- 1,5 mm na długość i szerokość, choć warto tu wspomnieć, że standard TLMB przewiduje odchylenie wysokości i szerokości w granicach 2 mm, a na długości 3 mm. Przy takiej precyzji zapewniona jest maksymalna wygoda murowania, bloczki łączone mogą być w poziomie jedynie za pomocą cienkowarstwowej zaprawy, co wpływa na redukcję mostków termicznych. Z kolei możliwość łączenia na pióro-wpust w pionie nie tylko zwiększa termoizolacyjność ściany, ale także znacząco skraca czas prac przy wznoszeniu murów. Obróbka i układanie betonu komórkowego ułatwiają również uchwyty montażowe. Standardem stają się rozwiązania systemowe, a stosowanie wówczas produkty jednego producenta, zapewni kompatybilność poszczególnych elementów. Korzystanie z rozwiązań systemowych jest też wyjątkowo efektywne zarówno z ekonomicznego, jak i czasowego punku widzenia. Wysoka dokładność elementów systemu zapewnia jednorodną strukturę ścianom. W przypadku rozwiązań systemowych producenci oferują obok bloczków do wznoszenia murów również nadproża, które pozwalają na odpowiednią zabudowę otworów na okna i drzwi, minimalizują tym samym występowanie mostków termicznych. – Mostki termiczne to miejsca w przegrodach zewnętrznych budynku, które wykazują się gorszą izolacyjnością termiczną niż sąsiadujące z nimi powierzchnie. Pojawiają się zwykle przy wszelkich węzłach konstrukcyjnych, drzwiach wejściowych i balkonowych, otworach okiennych czy miejscach łączenia fundamentu ze ścianą lub ściany z dachem – wyjaśnia Jarosław Kwaśniak, Product Manager Termalica. Warto zatem, już na etapie planowania budowy, przyjrzeć się kłopotliwym miejscom i do ich wykonania dobrać takie materiały, które pozwolą uniknąć problemów z uciekającym ciepłem. Elementy nadprożowe z betonu komórkowego są doskonałą alternatywą dla rozwiązań żelbetowych, które okazują się ponad 15-krotnie zimniejsze niż pozostałe części murów. – Poza doskonałymi parametrami izolacyjnymi, belki nadprożowe Termalica nie wymagają dodatkowego szalowania, docieplenia ani zbrojenia, co znacznie przyspiesza budowę i obniża jej koszt. Ponadto, wysoka dokładność wymiarowa systemowych wyrobów z betonu komórkowego, określana wartością TLMB, sprawia, że wszystkie elementy idealnie do siebie pasują. – dodaje ekspert Termalica.

 Przeczytaj artykuł o ceramice budowlanej.

Trzy warianty budowy ścian z betonu komótaj rkowego

Jarosław Kwaśniak, Product Manager Termalica

System budowy Termalica firmy Bruk-Bet, pozwala na wybudowanie domu od fundamentów, aż po stropy. Składa się z bloczków do wznoszenia murów, nadproży okiennych i drzwiowych, elementów stropowych oraz betonowych pustaków szalunkowych. Bloczki dostępne są w różnych klasach gęstości, dzięki czemu można wznosić z nich mury zarówno w jedno- jak i wielowarstwowej technologii. Z bloczków Termalica możemy budować ściany w technologii jednowarstwowej bez konieczności dodatkowego ocieplania. – W tym przypadku ściany wykonujemy z bloczków najlżejszych odmian Termalica 300, 350 i 400 o grubości 48, 40 i 36,5 cm. Mur jednowarstwowy charakteryzuje się krótkim czasem wykonania i gwarantuje wysokie parametry izolacyjności termicznej. Najcieplejsza ściana jednowarstwowa w systemie Termalica z bloczka o grubości 48 cm, zapewnia doskonały współczynnik przenikania ciepła U = 0,173 W/(m2.K), co przewyższa restrykcyjne wymagania, które zostaną wprowadzone w 2021 r. Szacuje się, że koszt budowy 1m2 ściany w tej technologii jest ok. 15% niższy niż w technologii wielowarstwowej. Ściany dwuwarstwowe składają się z części nośnej konstrukcyjnej, wykonywanej zazwyczaj z bloczków odmian Termalica 400, 500, 600 i 700 o grubości 24 cm oraz warstwy izolacji termicznej z płyt wełny mineralnej lub styropianu. Aby takie ściany spełniały nowe, obowiązujące od tego roku warunki techniczne, grubość warstwy docieplającej powinna wynosić od 12 do 15 cm w zależności od zastosowanego materiału. Ściany trójwarstwowe, w porównaniu z dwuwarstwowymi, posiadają dodatkowo warstwę osłonową grubości 9-12 cm, wykonaną z bloczków betonu komórkowego lub cegły ceramicznej. Należy jednak pamiętać, że w przypadku elewacji z cegły klinkierowej, konieczne jest wykonanie szczeliny wentylacyjnej grubości 3-4 cm pomiędzy izolacją, a warstwą osłonową. Poza funkcjami konstrukcyjnymi, głównym zadaniem ścian zewnętrznych jest ochrona domu i jego wnętrza przez utratą ciepła, przegrzewaniem i wilgocią. To, czy zdecydujemy się na ścianę jedno- czy wielowarstwową jest indywidualną sprawą, uzależnioną od naszych preferencji, potrzeb i zasobności portfela. W obliczu ciągle rosnących cen energii oraz zaostrzających się wymagań dotyczących energooszczędności budynków, warto postawić jednak na materiał trwały, bezpieczny i zdrowy, jakim bez wątpienia jest beton komórkowy.

 

Na co zwrócić uwagę przy wyborze elementów z betonu komórkowego

Joanna Nowaczyk, Doradca techniczny Grupy Prefabet

Beton komórkowy od wielu lat stosowany jest nie tylko jako ekonomiczny, ale również wytrzymały materiał budowlany. Za jego pomocą można bez problemów, a także w stosunkowo krótkim czasie wznosić zarówno ściany nośne, jak i działowe. Zanim jednak zdecydujemy się użyć w naszym domu bloczków z betonu komórkowego warto zapoznać się z cechami, które warunkują doskonałe właściwości powstających w ten sposób obiektów. Mimo uniwersalnego charakteru, elementy z betonu komórkowego różnią się między sobą kluczowym parametrem – klasą gęstości. Poza tym, ważny jest również ich skład surowcowy, a także precyzja wykonania, która decyduje m.in. o szybkości prowadzonych prac. Klasa gęstości to podstawowa cecha betonu komórkowego, która wpływa na właściwości wykonanych z niego elementów. Obliczana jest zgodnie z Polską Normą PN-89/B-0625 i stanowi stosunek masy betonu komórkowego do objętości, jaką zajmuje razem z porami. Oferowane przez Grupę Prefabet bloczki TERMBLOQ dostępne są w klasie gęstości od 400 do 600, co powoduje, że za ich pomocą można wznosić zarówno wysoce termoizolacyjne ściany zewnętrzne, jak i cieńsze przegrody wewnętrzne. Należy przy tym pamiętać o podstawowej zasadzie, że im gęstość objętościowa jest mniejsza, tym izolacyjność cieplna materiału jest większa. Klasa gęstości odpowiada również za wytrzymałość na ściskanie elementów z betonu komórkowego oraz ich przewodność akustyczną.