Ocieplanie ścian - zasady wykonania

Ocieplanie ścian zewnętrznych to jedna z najlepszych metod na izolację budynku. Najpopularniejszą technologią ocieplania ścian jest bezspoinowy system ociepleń (ETICS) oparty na styropianie lub wełnie mineralnej. Aby spełnił on deklarowane przez producentów normy, najważniejsze jest jego prawidłowe zastosowanie.

Zawsze w systemie
Doradcy techniczni radzą używać wyłącznie kompletnych systemów dopuszczonych do stosowania w Polsce. Jedynie wówczas możemy zakładać, że wykonane ocieplenie osiągnie odpowiednią, przewidywaną trwałość, gwarantując tym samym długotrwały efekt termoizolacji i oszczędności ekonomicznej. Niedopuszczalne jest mieszanie produktów z różnych systemów. Oprócz utraty gwarancji producenta, który ponosi odpowiedzialność wyłącznie w przypadku zastosowania kompletnej technologii, może to doprowadzić do powstawania różnego rodzaju wad powierzchni ocieplenia, takich jak przebarwienia i wykwity, a nawet rozwarstwianie się poszczególnych elementów systemu docieplenia na elewacji.

Styropian do izolacji ściany dwuwarstwowej
Ściany dwuwarstwowe ocieplone styropianem to najczęściej stosowane konstrukcje w Polsce, dlatego warto zadbać o właściwy montaż warstwy ocieplenia. Styropian musi się dobrze trzymać muru, aby nie został od niego oderwany ssaniem wiatru. Na środkowych fragmentach ściany, gdzie wiatr operuje słabiej, wystarczy montaż na zaprawę klejową. Nakłada się ją na każdą płytę wokół jej obwodu i plackami na jej powierzchnię.

Można użyć klejów poliuretanowych nakładanych pistoletem prosto z puszki. Przy narożnikach i ościeżach, czyli w miejscach szczególnie narażonych na silne ssanie wiatru, płyty trzeba dodatkowo umocować kołkami.

Odpowiedni dobór styropianu
Warto zwrócić uwagę na oznaczenie styropianu, który kupujemy (lub który poleca nam wykonawca). Producenci stosują następujące oznaczenia:
EPS 50 – ma wytrzymałość na ściskanie przy 10-procentowym odkształceniu względnym nie mniejszą niż 50 kPa, a na zginanie – 75 kPa. Jego λ ≥ 0,042 W/(m·K). Nadaje się do wypełniania szczelin w ścianach trójwarstwowych.
EPS 70 – ma wytrzymałość na ściskanie przy 10-procentowym odkształceniu względnym nie mniejszą niż 70 kPa, a na zginanie – 100-115 kPa. Jego λ to 0,031-0,044 W/(m·K). To najpopularniejsza odmiana, nadaje się do wszystkich typów fasad.
EPS 80 – ma wytrzymałość na ściskanie przy 10-procentowym odkształceniu względnym nie mniejszą niż 80 kPa, a na zginanie – 125 kPa. Jego λ to najczęściej 0,037-0,040 W/(m·K). Nadaje się do wszystkich typów fasad, ale ze względu na większą twardość jest szczególnie polecany na ściany dwuwarstwowe wykańczane tynkiem lub okładziną z płytek.
EPS 100 – ma wytrzymałość na ściskanie przy 10-procentowym odkształceniu względnym nie mniejszą niż 100 kPa, a na zginanie 150 kPa. Jego λ ≤ 0,038 W/(m·K). Jego głównym przeznaczeniem są dachy i podłogi, jednak nadaje się również na fasady narażone na duże obciążenia lub uderzenia.