×
Subskrybuj newsletter
dobrzemieszkaj.pl
Zamów newsletter z najciekawszymi i najlepszymi tekstami portalu.
Podaj poprawny adres e-mail
  • Musisz zaznaczyć to pole
Podłoga w zabytkowym wnętrzu

Podłoga w zabytkowym wnętrzu

Autor: Katarzyna Masłowska
Dodano: 19 maj 2015 13:47
Zaktualizowano: 21 maj 2015 08:30

Zdobienie parkietu za pomocą intarsji jest umiejętnym połączeniem pomysłu artystycznego z wiedzą i precyzją pracy parkieciarza. Intarsjowane bordiury i pałacowe tafle parkietowe zastosowano w dworku w Górkach k. Inowrocławia.

Zdobienie parkietu za pomocą intarsji jest umiejętnym połączeniem pomysłu artystycznego z wiedzą i precyzją pracy parkieciarza. Intarsjowane bordiury i pałacowe tafle parkietowe zastosowano w dworku w Górkach k. Inowrocławia.

Trudnego i czasochłonnego zadania odtworzenia parkietu w kształcie charakterystycznym dla stylu architektonicznego z przełomu XIX i XX wieku podjęła się Bożena Kuczyńska-Cichocka, właścicielka firmy Parkiety Kuczyńskiego z Kalisza. Wykonanie kilkuset metrów posadzki drewnianej wymagało zarówno wiedzy o historii wytwarzania parkietów, zasadach i stylach ich zdobienia w danym okresie historycznym, jak również wyszkolenia parkieciarza w prowadzeniu tego typu realizacji. 

Odtworzone „z głowy”
Opisywany dwór został wybudowany na terenie dawnego zaboru pruskiego i  pierwotnie znajdował się w rękach niemieckiego właściciela. Po II wojnie światowej trafił w ręce miejscowego PGR-u i był przeznaczony na powierzchnie biurowe. Niestety, parkiety, podobnie jak inne elementy wnętrza dworu, praktycznie całkowicie zostały zniszczone podczas tego okresu. Obecny prywatny właściciel postanowił zadbać o przywrócenie obiektowi dawnej świetności. Jednym z założeń, poza odtworzeniem fasady budynku, stolarki okiennej, okuć drzwi, ścian i sztukaterii było zrekonstruowanie parkietu.

DSC04170.jpg
DSC04170.jpg

Autorką całego projektu drewnianych posadzek była Bożena Kuczyńska-Cichocka. W dworku zastosowano kilka rodzajów pakietu taflowego otoczonego w każdym pomieszczeniu intarsjowaną bordiurą, której wzór był elementem scalającym całość projektu. O kształcie i doborze gatunków drewna zdecydowano na podstawie częściowego odtworzenia wzorów oraz ich dopasowania do historycznego stylu budynku.

O doborze materiałów opowiada Bożena Kuczyńska-Cichocka:

Bazowym materiałem do wykonania tafli parkietowych był dąb europejski. Do wykonania intarsjowanych bordiur, poza dębem zastosowano też sapelli, merbau oraz jawor. W dwóch pomieszczeniach do wykonania tafli użyto dębu czerwonego a do wykonania bordiur w całym budynku - dębu zwykłego. O wyborze jasnego, perłowo-różowego dębu zadecydowało przeznaczenie pomieszczeń na jadalnię i salonik kawowy.

Wykonanie i montaż parkietu
Zachowując klasycystyczny styl dworu, w każdym z dziewięciu pomieszczeń parteru, zastosowano inny wzór tafli – zwykłych oraz intarsjowanych. W każdym z pokoi tafle środkowe zostały otoczone intarsjowanymi bordiurami, ze stosunkowo prostym wzorem, bez wielu ozdobników.

Bordiury różniły się tylko szerokością, tak aby dobrze komponowały się z wielkością poszczególnych pomieszczeń. Zastosowane w nich wzory zostały wykonane z jasnego jaworu oraz ciemnych gatunków: merbau i sapelli. Wycięte elementy ozdobne zostały zatopione w litym drewnie dębowym. Tafle parkietowe i bordiury zostały przygotowane w warsztacie, natomiast na miejscu wykonywano ich precyzyjne docinanie, rozmieszczenie zgodne z projektem oraz przyklejanie.

Zanim przystąpiono do zamocowania parkietu sprawdzono jakość i wilgotność przygotowanego podkładu pod parkiet w postaci jastrychu cementowego (na parterze). Podkład został w tym przypadku doskonale przygotowany przez inwestora, jak zaznaczyła Bożena Kuczyńska-Cichocka. Z kolei na piętrze, gdzie znajdował się drewniany strop, podkład stanowiła tzw. „ślepa podłoga”, na której zamontowano płyty OSB, do których klejono parkiety.

O wykonaniu parkietu mówi Bożena Kuczyńska-Cichocka:

Najczęściej wzór tafli parkietowych zamyka się w kwadracie, dlatego wycięcie i połączenie elementów wymaga dużej precyzji i doświadczenia od wykonawcy w zakładzie produkcyjnym. Następnie, w tak przygotowanych taflach, został zatopiony wcześniej przygotowany wzór. W przypadku bordiur, na początku też została przygotowywana cała konstrukcja, która była nacinana w miejscach, gdzie następnie zatapiany był wycięty z innego gatunku drewna fragment. Na końcu całość bordiury była formatowana, aby idealnie zachować wymiary założone w projekcie. Dokładne zamocowanie bordiury zależało już od doświadczenia i kunsztu parkieciarza, który musiał ją dociąć pod odpowiednimi kątami. Do miejsc szczególnych, na które należało zwrócić uwagę podczas montażu bordiur należały okolice kominka oraz wszystkie narożniki. Wykonawca musiał precyzyjnie dopasować tu elementy wzoru zgodnie z projektem określającym ilość i rozmieszczenie poszczególnych elementów

Przyklejanie poszczególnych elementów, zaczynając od środkowych tafli parkietowych, poprzez montaż bordiur i ich zewnętrzne obudowanie, wykonano po uprzednim zagruntowaniu podkładu. Po przyklejeniu drewnianą posadzkę pozostawiono do wysezonowania na okres ok. 3-4 miesięcy. Dopiero po tym czasie można było przystąpić do szlifowania, polerowania i szpachlowania powierzchni.

Piękne wybarwienie
W celu uzyskania odpowiedniej barwy drewna, tak aby podłogi wpisywały się w historyczny charakter pomieszczenia, zastosowano twardy olejo-wosk.

O decyzji związanej z zastosowaniem tego preparatu opowiada Bożena Kuczyńska-Cichocka: 

Pierwotnie na całej powierzchni parkietu miał być położony lakier, jednak namówiłam inwestora do zmiany decyzji. Aby drewno zaczęło „żyć kolorami” trzeba byłoby zastosować lakier lub grunt rozpuszczalnikowy – a użycie tych środków jest stopniowo ograniczane przez normy Unii Europejskiej. Z kolei lakiery wodne nie są zalecane do podłóg zabytkowych, ponieważ nadają parkietom jasnej barwy i podłoga wygląda na świeżo zamontowaną, a nie zabytkową. Odpowiedni charakter i głębię barwy drewna można uzyskać dzięki olejowaniu i woskowaniu powierzchni drewna. Ten efekt, dzięki zastosowaniu olejo-wosku udało się w tej realizacji osiągnąć.

Artykuł powstał przy współpracy z Bożeną Małgorzatą Kuczyńską-Cichocką, właścicielką firmy Parkiety Kuczyńskiego z Kalisza, mistrzem rzemiosła w zawodzie parkieciarza, biegłym sądowym przy Sądzie okręgowym w Kaliszu, rzeczoznawcą Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Parkieciarzy 

 INWESTYCJA
obiekt: dwór przeznaczony na obiekt mieszkalny, Górki k. Inowrocławia 
projekt: Bożena M. Kuczyńska-Cichocka, Parkiety Kuczyńskiego
wykonawca: Parkiety Kuczyńskiego z Kalisza
łączna powierzchnia: ok. 370 m²
całkowity czas wykonywania prac: ok. 2 lat

ZASTOSOWANE MATERIAŁY I MASZYNY
gatunki drewna: dąb europejski, dąb czerwony, sapelli, merbau, jawor
chemia do drewna:
grunt: Uzin PE 317
klej rozpuszczalnikowy Uzin MK 73
szpachlówka: fugenkit firmy Loba
twardy olejo-wosk: Suprawax Fine Look firmy Novol
maszyny:
szlifierka taśmowa Hummel firmy Lägler
szlifierka kątowa (krawędziówka) Elan firmy Lägler
polerki Numatic i Columbus

Komentarze

Zaloguj się

Zobacz także