Płytki klinkierowe. Sposób na wykończenie elewacji

Jednym ze sposobów na wykończenie elewacji jest ułożenie na niej płytek klinkierowych. To metoda, która zyskuje coraz większą popularność. Oprócz korzystnych parametrów technicznych, tym co wpływa na popularność płytek są walory estetyczne.

Nowoczesne technologie wytwarzania płytek sprawiły, że oprócz klasycznej czerwieni i jej pochodnych producenci oferują niemal pełną gamę kolorów i odcieni płytek klinkierowych: od żółtopiaskowych, po szarości, grafity, czernie, a nawet biel. Podobnie jest ze strukturą. Do wyboru są m.in. powierzchnie gładkie, ryflowane, piaskowane, łupane, ciosane, drapane. Dzięki temu elewacja może przybrać charakter nowoczesny lub klasyczny, np. efekt starego muru.

Oprócz koloru i struktury płytek ważny jest również ich format i spoina łącząca płytki. Standardowy rozmiar sprawdzi się zarówno na mniejszych, jak i na większych powierzchniach. Aby osiągnąć bardziej oryginalny efekt można sięgnąć po płytki węższe i dłuższe o zwiększonym lub zmniejszonym formacie. Spoina zbliżona odcieniem do klinkieru tworzy jednolitą powierzchnię, natomiast fuga kontrastująca podkreśla cegły w murze.

Układanie płytek klinkierowych
Układanie płytek klinkierowych zaczyna się od przygotowania podłoża. Polega to na wykonaniu zbrojenia z siatki z włókna szklanego na styropianie (przyklejając ją do styropianu za pośrednictwem kleju do siatki).

Następnie taką konstrukcję należy dokołkować do ściany konstrukcyjnej (przez siatkę) za pomocą kołków z metalowym trzpieniem (6-8 szt/m²). Kołki przenoszą siły ścinające od ciężaru płytki. Na tak przygotowanym podłożu możemy kleić płytki klejami elastycznymi mrozoodpornymi (do zastosowań na zewnątrz).

Między płytkami należy zostawić przerwy 8-12 mm, które po wyschnięciu kleju należy wypełnić zaprawą do spoinowania klinkieru.

Zaprawę wciskamy w przestrzenie między płytkami za pomocą tzw. kielni spoinówki, tak by nie ubrudzić lica cegły. Bardzo ważna jest tu konsystencja zaprawy – powinna być jak mokra ziemia, dzięki temu w czasie układania nie brudzi ona lica płytki. Spoinę warto wykonać jako pełną (do lica cegły), a następnie w celu uzyskania głębi wyokrąglić ją przez przesuwanie po powierzchni zaprawy chromowanej rurki lub kawałka elastycznego odcinka okrągłego przewodu o średnicy 12-20mm. Przy cofniętych spoinach (nie są zalecane) tworzy się pewnego rodzaju półka, w której odkłada się woda, śnieg i niesione z nimi zanieczyszczenia, mogące powodować na elewacji zacieki – tłumaczy Piotr Wojtasik, z firmy CRH Klinkier.

Jeżeli chodzi o przyklejanie płytek klinkierowych do wełny mineralnej to w ostatnim czasie nastąpiły spore zmiany. Jeszcze niedawno nie można było kleić płytek bezpośrednio do wełny. Należało wykonać ruszt aluminiowy z zamocowaną wodoodporną płytą OSB i dopiero na niej, po wykonaniu warstwy zbrojącej, składającej się z siatki z włókna szklanego zatopionej w kleju, można było kleić płytki elewacyjne. Obecnie ogólna zasada mocowania płytek niezależnie od rodzaju termoizolacji jest taka, że ciężar mocowanej płytki nie powinien być większy niż 40 kg/m².

Inwestorzy często pytają o różnice pomiędzy płytką a cegłą klinkierową?
Mówiąc o samym materiale różnica polega głównie na tym, że cegły się muruje na zaprawie murarskiej (cegła pracuje na ściskanie), a płytki się klei do powierzchni za pomocą klejów. Płytka nie wymaga podparcia w postaci fundamentu. Kolejna różnica objawia się w wytrzymałości mechanicznej – ściana murowana z cegły oczywiście jest tu bezkonkurencyjna. Płytka klinkierowa ma wytrzymałość mechaniczną większą niż tynk natomiast mniejszą niż cegła – odpowiada Piotr Wojtasik.

Różnica jakościowa między płytką a cegłą klinkierową polega na zastosowanej technologii. Ściana 3 warstwowa z elewacją z cegły, jeśli zastosuje się w niej wełnę mineralną, jest układem, który pozwala na swobodny przepływ pary wodnej. W przypadku płytki układanej na styropianie przepływ ten jest zawsze zaburzony – dotyczy to wszystkich konstrukcji ocieplanych tym materiałem.

Zaprawy klejowe do płytek klinkierowych
Zaprawy klejowe stosowane do przyklejania płytek klinkierowych na elewację muszą charakteryzować się dużą elastycznością oraz odpornością na wilgoć, powstawanie przebarwień i wykwitów wapiennych. Elewacja nieustannie wystawiona jest na działanie szkodliwych czynników atmosferycznych i dużych wahań temperatury dlatego ważne jest, aby produkty użyte do przyklejania okładziny klinkierowej były przeznaczone do zastosowań zewnętrznych i posiadały dużą odporność mechaniczną.
Przyklejając okładzinę klinkierową należy zwrócić szczególną uwagę na to, by pod płytkami nie pozostały pustki powietrzne. Pełne przyleganie okładziny zapobiega wypłukiwaniu zaprawy przez przesączającą się wodę opadową, a tym samym minimalizuje ryzyko powstawania zacieków. Konieczne jest również prawidłowe rozplanowanie i wykonanie dylatacji. Zaniedbania na tym etapie prac, podobnie jak stosowanie zbyt wąskich fug, skutkują powstawaniem dużych naprężeń, a to z kolei prowadzi do spękań, a nawet odpadania płytek – tłumaczy Tomasz Witczak, doradca techniczny Sopro.

Impregnacja elewacji z płytek klinkierowch
Impregnacja elewacji z płytek lub cegieł klinkierowych stanowi dodatek. Zabieg ten nie jest konieczny, ale dzięki jego zastosowaniu mur zyskuje odporność na wilgoć, kurz brud i zachowuje na długo pierwotny świeży wygląd. Impregnacja może pomóc w doszczelnieniu np. komina, czy pozbyciu się uciążliwych wykwitów ale źle wykonana (źle dobranymi środkami) jest w stanie zniweczyć cały trud wykonania konstrukcji.

Na rynku pojawiało się w ostatnim czasie bardzo duża liczba preparatów impregnujących opartych o silikon, akryl, silany czy silikoniany. Który wybrać? Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to by preparat był paroprzepuszczalny – pozwalał konstrukcji na wyprowadzanie wilgoci na zewnątrz. Kolejny ważny parametr to trwałość. Dobrej klasy impregnat powinien mieć trwałość przynajmniej 1O lat co gwarantują praktycznie jedynie preparaty oparte o silany. Pozostałe cechy są kwestią indywidulanych potrzeb – impregnat może uwypuklać kolorystykę czy stopień połysku lub zachowywać je niezmiennymi. Może poza ochroną przed wilgocią gwarantować także odporność na oleje (dodatek teflonu) itd. – wyjaśnia Piotr Wojtasik, z firmy CRH Klinkier.