Montaż okien. Zobaczcie jak wykonać go krok po kroku

Plan, w którym z góry przewidziano odpowiednią kolejność prac montażowych, zgodny z aktualnym stanem wiedzy technicznej oraz wymaganiami, jest podstawą pracy każdej ekipy parającej się osadzaniem okien.

Do sporządzenia dobrego planu montażu niezbędny jest kompletny projekt architektoniczno-budowlany, w którym przewidziano i opisano sposób wbudowania okien. Jeśli projekt nie określa precyzyjnie sposobu montażu stolarki okiennej, może go zastąpić ścisła współpraca inwestora z wykonawcą, w wyniku której wykonają oni wspólnie projekt, będący podstawą do dalszych robót instalacyjnych.

Obowiązujące normy

Oczywiście, podczas tego typu projektowania należy działać w oparciu o obowiązujące normy prawne. W powszechnie obowiązujących przepisach techniczno-budowlanych, czyli rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, znajduje się istotna wskazówka dotycząca efektu, który należy osiągnąć w wyniku prawidłowego zamontowania okna. W załączniku nr 2 do Rozporządzenia zamieszczono zalecenie nakazujące w budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego, budynku użyteczności publicznej, a także w budynkach produkcyjnych projektować i wykonywać połączenia okien z ościeżami pod kątem osiągnięcia ich całkowitej szczelności na przenikanie powietrza.

Straty ciepła w wyniku nieszczelności budynku, w tym także nieszczelności w obrębie ościeży okiennej i niekontrolowanej infiltracji powietrza mogą być większe, niż oszczędności energii, które przynosi stosowanie nowoczesnych okien, także tych o bardzo niskich parametrach przenikalności cieplnej.

Niezbędne obliczenia

Prawidłowe mocowanie i ukształtowanie szczelin połączeniowych ma decydujące znaczenie dla trwałości, szczelności i prawidłowego funkcjonowania okien. Należy tu uwzględnić wszystkie siły budowlano-fizyczne działające na okno:

a. siły uwarunkowane ruchami budowli;
b. temperaturę zewnętrzną, deszcz, wiatr, słońce, hałas;
c. temperaturę i wilgotność w pomieszczeniu;
d. ciężar okna;
e. rozszerzalność termiczną okna.

Zobacz także: Jak urządzić się na poddaszu. Porady architektów

Poza podanymi obciążeniami spowodowanymi działaniem wiatru, obciążeniami eksploatacyjnymi, na występujące siły mają wpływ m.in.:
a. sztywność profili ramy,
b. położenie i liczba punktów mocowania,
c. różnica temperatury wewnątrz/zewnątrz,
d. współczynniki rozszerzalności cieplnej materiału ram,
e. podatność (sprężystość) środków mocujących.

W przypadku nieprzestrzegania tych warunków może dojść do uszkodzeń ramy (np. pęknięcia naroży) lub do awarii elementów mocujących. Rolą architekta i montażysty jest „odprowadzenie” wszystkich wymienionych sił działających na okno do budowli. Dlatego też mocowanie okna zawsze musi musi następować mechanicznie, aby zagwarantować zdefiniowane wcześniej znoszenie obciążeń.

Kolejny krok w procesie montażu okna to prawidłowe pomiary otworu okiennego i samego okna. Bardzo istotne jest też zachowanie odpowiednich luzów montażowych, które zagwarantują możliwość stabilnego osadzenia stolarki w otworze. Średnio, okno powinno być mniejsze od otworu po 1–2 cm z każdej strony.

Inne wymiary stosowane są w przypadkach szczególnych, ale zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, luz montażowy zależy od wielkości i materiału, z jakiego zrobione jest okno – większych luzów niż drewniane potrzebuje okno PVC, szczególnie to w ciemnych kolorach drewnopodobnych (tworzywo w wyniku nagrzewania się rozszerza się i potrzebuje więcej miejsca). Zbyt duże okno może się klinować latem, a zbyt małe może skutkować osłabieniem osadzenia okna i wnikaniem wody w połączenia.

Nie przegap najważniejszych wiadomościObserwuj nas w Google News