Izolacja podłogi pływającej

Akustyka to czynnik wpływający na komfort użytkowania pomieszczeń. Aby zapobiec nadmiernemu hałasowi można zdecydować się na ułożenie podłogi pływającej.

Podłoga pływająca wyróżnia się tym, że nie jest trwale połączona z konstrukcją budynku. Na cały układ składają się: położony bezpośrednio na warstwie konstrukcyjnej stropu materiał elastyczny tłumiący drgania (np. wełna mineralna) i położona na nim warstwa dociskowa. Układ nosi nazwę podłogi pływającej, gdyż jest elastycznie oddzielony od elementów konstrukcyjnych budynku, zatem „pływa” nie stykając się z nimi. Takie rozwiązanie pozwala znacznie ograniczyć przenoszenie drgań, co w praktyce oznacza większy komfort akustyczny domu. Gwarancję skuteczności natomiast, poza dobrym wykonawstwem, dadzą sprawdzone, przebadane układy wykorzystujące odpowiednio dobrane, dedykowane materiały.

Przygotowanie podłoża

Pierwszym etapem montowania każdej podłogi jest staranne odkurzenie stropu oraz – gdy strop rozdziela pomieszczenia o znacząco różnej temperaturze – pokrycie go folią, która ograniczy przenikanie wilgoci. Na tak przygotowanym podłożu układamy warstwę izolacji akustycznej.

Idealne dla tego typu rozwiązań są akustyczne wełny mineralne. Dobór wełny należy skorelować z natężeniem dźwięków powietrznych i uderzeniowych, na jakie narażone jest pomieszczenie oraz dopasować pod kątem grubości pozostałych warstw podłogowych, jak i warstwy konstrukcyjnej stropu – mówi Anna Gil, kierownik biura doradztwa technicznego Isover.

Aby podłoga mogła być pływająca, należy zadbać o jej dobre oddylatowanie od elementów konstrukcyjnych budynku (ścian, słupów), a nawet przebijających jej warstwę instalacji. Do wykonania dylatacji należy wykorzystać elastyczny materiał izolacyjny (np. płyty wełny szklanej TDPT lub wełny skalnej Stropoterm) lub inne materiały dostępne na rynku, zwracając uwagę na ich szerokość i grubość (min. 10 mm). Przewody lub instalacje prowadzone w warstwach posadzkowych stropu powinny być akustycznie odizolowane wełną mineralną.

Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie dwuwarstwowego układu płyty z wełny mineralnej z przewodami instalacyjnymi w warstwie izolacji. Wykonaną izolację przykrywamy warstwą folii, która powinna być wywinięta na ścianę na wysokości dylatacji obwodowej. Poszczególne arkusze folii powinny łączyć się na zakład co najmniej 10 cm. Teraz już tylko pozostaje ułożyć warstwę dociskową, wykonaną według zaleceń projektu i wskazówek producenta materiałów.

Unikaj błędów

Do grona najczęściej popełnianych błędów, które obniżają wydajność izolacji akustycznej w podłodze pływającej należą:
- brak obwodowej dylatacji, wypełnionej materiałem elastycznym,
- niestaranne ułożenie wełny mineralnej, z przerwami, w których tworzą się tzw. mostki akustyczne,
- brak dodatkowego odizolowania przewodów i instalacji biegnących w warstwie posadzki,
- przeniknięcie zaprawy (jastrychu/wylewki samopoziomującej) pomiędzy warstwami izolacji (spowodowane brakiem foli ochronnej) i stworzenie w ten sposób sztywnego połączenia warstwy dociskowej ze stropem konstrukcyjnym (tzw. mostek akustyczny),
- złe posadowienie ściany działowej na stropie.