Kładziemy płytki w łazience

Prawidłowe wykonanie hydroizolacji w łazience nie tylko jest podstawą utrzymania estetyki pomieszczenia, ale przede wszystkich chroni budynek i jego konstrukcję – wystarczy wyobrazić sobie, co by się działo w pomieszczeniu pod łazienką, gdyby woda zamiast odparowywać z powierzchni płytek zalegała pod nimi.

O tym jakie środki trafią pod płytki oraz które części pomieszczenia muszą być dodatkowo zabezpieczone, decyduje kilka czynników – wielkość użytych płytek, to czy w łazience mamy brodzik, wannę czy odwodnienie liniowe, albo czy używamy ogrzewania płaszczyznowego.

Działanie strefowe

Kluczowe jednak przed rozpoczęciem prac glazurniczych jest zidentyfikowanie stref mokrych i wilgotnych. Te pierwsze są narażone na bezpośredni kontakt z wodą i muszą być koniecznie zabezpieczone. Jaki to obszar?

Uszczelnienie podłogi i ścian (także pod i za wanną czy też brodzikiem) do wysokości 10-15 cm nad poziom posadzki wykonuje się zawsze w postaci szczelnej wanny. Na powierzchniach pionowych izolację należy wykonać do wysokości około 40 cm powyżej prysznica, dla wanny lub umywalki około 30 cm powyżej baterii. Wewnątrz kabiny prysznicowej izolujemy całą powierzchnię ścian. Dodatkowo musimy zadbać też o szczelność dylatacji i przejść rurowych oraz uszczelnienie wpustów – wyjaśnia mgr inż. Maciej Rokiel z Polskiego Stowarzyszenia Mykologów Budownictwa oraz przedstawiciel firmy Atlas.

Specjalnie dla pomieszczeń mokrych przygotowano systemowe rozwiązania gwarantujące skuteczną hydroizolację oraz bezpieczną eksploatację pomieszczeń mokrych. W takim pakiecie obok preparatów gruntujących, zapraw klejących i spoinujących do płytek ceramicznych, znajdziemy także produkty do hydroizolacji: folia w płynie stanowi warstwę wodoszczelnej membrany, pewność skutecznego zabezpieczenia miejsc styku podłóg i ścian daje taśma uszczelniająca, podłoża odkształcalne dodatkowo chroni tkanina wzmacniająca, a narożniki uszczelnia silikon. Dopiero odpowiednie zestawienie tych wszystkich elementów da zamierzony efekt.

Co nas chroni?

Folia w płynie służy do bezspoinowego, powłokowego uszczelniania powierzchni posadzek i ścian pomieszczeń stale narażonych na zawilgocenie. Zwykle oferowana jest w postaci jednoskładnikowej, ale na rynku dostępne są także dwuskładnikowe cementowo-dyspersyjne masy do wykonywania wodoszczelnych powłok. Folia umożliwia wykonanie elastycznej i szczelnej warstwy, a przy tym pozwalającej na odparowanie wody z zawilgoconych konstrukcji. Odznacza się bardzo dobrą przyczepnością do izolowanych powierzchni.

Czytaj także: Zalety microcementu wykorzystywanego do dekoracji ścian

Bardzo istotne jest też staranne uszczelnienie naroży, krawędzi, szczelin dylatacyjnych, przejść rur instalacyjnych, miejsc styku podłogi i ściany, a także miejsc łączenia powierzchni odkształcalnych i nieodkształcalnych. Tu wykorzystuje się specjalną taśmę uszczelniającą zanurzoną w płynnej izolacji. Cienkie (0,7 mm) taśmy wykonane są zwykle z tkaniny poliestrowej powleczonej kauczukiem, mogą to być także taśmy z trylaminatu. Na podłoża odkształcalne zaleca się czasem tkaniny wzmacniające.

Wielkie znaczenie przy wykonywaniu okładziny ceramicznej ma wybór właściwego produktu do spoinowania. To fuga narażona jest na bezpośredni kontakt z wodą – dlatego w prywatnej łazience lub pod prysznicem sprawdzi się spoina cementowa (wzbogacona minerałami i polimerami) z efektem aquastatic – wody nie wsiąka w spoinę, ale utrzymuje się na powierzchni fugi w postaci kropli. Praktycznym rozwiązaniem może być zastosowanie silikonu do spoin. Jest on elastyczny, wodoodporny, a także odporny na grzyby i pleśnie.

Przygotowania do układania

Samo nakładanie warstwy hydroizolacji nie jest skomplikowane, ale by utworzyła ona szczelną warstwę ważne jest przygotowanie podłoża.

Powłoka FDF zwana potocznie „folią w płynie” jest bardzo łatwa w aplikacji, umożliwia szybkie i bezproblemowe układanie na powierzchniach poziomych jak również pionowych. Przed wykonaniem powłoki uszczelniającej FDF podłoże należy zagruntować emulsją gruntującą UG. Po wyschnięciu preparatu gruntującego, w praktyce po około 10–15 minutach można przystąpić do nakładania warstwy izolacyjnej – podpowiada Maciej Nocoń, menedżer produktu w firmie quick-mix. A jak wyglądają kolejne etapy układania płytek? Możecie zobaczyć w naszym poradniku „krok po kroku”.