×
Subskrybuj newsletter
dobrzemieszkaj.pl
Zamów newsletter z najciekawszymi i najlepszymi tekstami portalu.
Podaj poprawny adres e-mail
  • Musisz zaznaczyć to pole
PARTNER PORTALU
Docieplamy fasady otynkowane. Jak dobrać grubość termoizolacji?

Docieplamy fasady otynkowane. Jak dobrać grubość termoizolacji?

Autor: Radosław Zieniewicz
Dodano: 07 lis 2017 19:00

Docieplanie fasad z wykorzystaniem wełny mineralnej oraz systemów cienkowarstwowych tynków to najpopularniejszy sposób wykończenia ścian zewnętrznych – zarówno tych nowych, jak i termomodernizowanych. Wraz z ekspertem firmy Paroc Polska podpowiadamy, jak poprawnie wykonać tę część pracy oraz ustrzec się najczęściej popełnianych błędów przy doborze grubości materiału termoizolacyjnego.

Pomimo swojej popularności, metoda lekka mokra (zwana też metodą BSO lub ETICS), wymaga od wykonawcy zachowania dużej dokładności, i to już na etapie przygotowania podłoża. Ocieplanie nowych ścian najlepiej rozpocząć co najmniej miesiąc po ich wymurowaniu i jednocześnie po zakończeniu wewnętrznych prac mokrych, takich jak tynkowanie czy układanie posadzek.

Dobrą praktyką jest osłonięcie z zewnątrz rusztowania siatką, która zabezpieczy elewację przed nadmiernym nasłonecznieniem i wiatrem oraz pozwoli równomiernie wysychać nakładanym materiałom.

Odpowiednie przygotowanie

Powierzchnie, które będziemy ocieplać, muszą zapewniać dobrą przyczepność dla kleju. Podłoże powinno więc być suche, nośne, zwarte i wolne od substancji zmniejszających przyczepność, takich jak tłuszcze czy bitumy. Jeśli istniejący tynk lub farba nie są dostatecznie związane ze ścianą, należy je bezwzględnie usunąć.

Fragmenty zawilgocone (np. w wyniku uszkodzenia obróbki blacharskiej) stanowią dogodne miejsce do rozwoju mchów i glonów. Po usunięciu przyczyny zawilgocenia, takie fragmenty należy oczyścić na sucho szczotkami drucianymi, a następnie nasycić roztworem preparatu grzybobójczego.

Podłoża mocno nasiąkliwe, takie jak stare tynki czy ściany gazobetonowe, zabezpieczamy preparatami zmniejszającymi chłonność. Zdarza się, że wykonawcy rezygnują z gruntowania i nakładają tynk cienkowarstwowy bezpośrednio na warstwę z siatką. Skutkuje to nieprawidłowym wiązaniem tynku cienkowarstwowego, prześwitami szarego koloru kleju oraz nierówną powierzchnią elewacji.

Aby tego uniknąć, zaleca się wykonanie próby spoistości podłoża. Przyklejoną próbkę wełny mineralnej po upływie 4-7 dni odrywamy mechanicznie od podłoża. Jeśli próbka zostanie rozerwana, podłoże posiada odpowiednią wytrzymałość. Oderwanie całej próbki wraz z warstwą zaprawy klejowej to z kolei sygnał, że podłoże należy ponownie oczyścić.

Dobór właściwej izolacji

Do ocieplania fasad otynkowanych wykorzystać można dwa rodzaje produktów z wełny kamiennej – standardowe płyty fasadowe lub płyty lamellowe. Te pierwsze najlepiej stosować, kiedy powierzchnia elewacji jest nierówna oraz gdy konstrukcja ściany nośnej wykonana została z drewna.

Natomiast płyty lamellowe można z powodzeniem stosować na powierzchniach zakrzywionych oraz w budownictwie energooszczędnym.

Ze względu na naturalną sprężystość, materiał izoluje nierówne podłoża lepiej, niż sztywne i łamliwe płyty ze styropianu. Dla osiągnięcia optymalnego poziomu izolacji termicznej, ocieplenie przeważnie wykonuje się z dwóch nakładających się na siebie warstw płyt fasadowych.

Dzięki temu miejsca połączeń izolacji w pierwszej warstwie zakrywane są kolejną warstwą materiału, co uniemożliwia powstawanie mostków termicznych. W tym celu polecamy niepalną płytę Paroc Linio 10, która nadaje się zarówno do ocieplania budynków nowych, jak i termomodernizowanych – tłumaczy Adam Buszko, ekspert Paroc Polska.

Ponadto, szczególną uwagę należy zwrócić na precyzję wykonania wszelkich naroży i gzymsów. Krawędziowe obciążenia wiatrem z reguły są silniejsze niż te występujące na środku ściany, dlatego płyty termoizolacyjne należy przytwierdzać za pomocą większej liczby łączników.

Na etapie prac związanych z podłożem wykonawca powinien rozważyć odkucie wyprawy na zewnętrznych ościeżach okien i drzwi tak, aby umieścić tam materiał izolacyjny o możliwie największej grubości i wysokich właściwościach mechanicznych.

W tym celu wprowadziliśmy do oferty uzupełnienie standardowej serii izolacji w postaci płyt Paroc Linio 15, które charakteryzują się zwiększoną wytrzymałością na naprężenia ściskające oraz na rozciąganie prostopadłe do powierzchni. Rozwiązanie to zapewnia uzyskanie gładkiej i szczelnej otynkowanej powierzchni fasady oraz miejsc wokół okien i drzwi – dodaje ekspert Paroc.

Kiedy grubość przewidywanej izolacji wynosi więcej, niż 200 mm, zalecanym rozwiązaniem jest izolacja z płyt lamellowych.

Za sprawą włókien biegnących prostopadle do izolowanego podłoża, płyty te charakteryzują się wyższą przyczepnością, dzięki czemu przeważnie nie wymagają stosowania łączników mechanicznych. Produkty, takie jak Paroc Linio 80, mają bardzo wysoką wytrzymałość na rozciąganie, co czyni je szczególnie skutecznymi rozwiązaniami w przypadku izolacji budynków wysokich.

Prawidłowy montaż ogrzewania podłogowego. Dowiedz się więcej!

Nie przegap najważniejszych wiadomościObserwuj nas w Google NewsObserwuj nas w Google News

Komentarze

Zaloguj się