Aktywny i pasywny tryb pracy pomp ciepła. Czym się różnią?

Znane są dwa sposoby chłodzenia przy pomocy pompy ciepła – aktywne oraz pasywne. W przypadku chłodzenia aktywnego sprężarka pompy ciepła pracuje, a obieg w obwodzie pompy ciepła zostaje odwrócony. Energia cieplna jest pobierana z wody grzewczej poprzez parownik (w trybie grzania skraplacz) i oddawana poprzez skraplacz (w trybie grzania parownik) do otaczającego powietrza. Do chłodzenia aktywnego, oprócz pomp ciepła typu solanka/woda i woda/woda idealnie nadają się również pompy typu powietrze/woda.

Warto zaznaczyć, że w trybie ogrzewania pompa ciepła ma trochę większą moc i efektywność, niż w trybie chłodzenia. Dzieję się tak dlatego, że energia elektryczna pobierana przez sprężarkę zamieniana jest w ciepło, które w trybie ogrzewania dodaje się do ciepła pobieranego z dolnego źródła. W trybie chłodzenia ta dodatkowa energia cieplna, która powstaje w sprężarce, pogarsza efekt chłodzenia. W przypadku drugiego sposobu, czyli chłodzenia pasywnego, sprężarka pompy ciepła nie pracuje. Korzysta się zatem z możliwości naturalnego schładzania pomieszczeń czynnikiem z dolnego źródła, którym może być grunt lub woda gruntowa.

Czytaj także: Stalowy system rynnowy - montaż krok po kroku

Jeżeli pompa ciepła z sondami ziemnymi pracuje jako źródło ciepła, to może ona służyć w porze letniej do chłodzenia pasywnego, bez konieczności jej aktywnego załączania. Woda grzewcza jest chłodzona w porze letniej przez dodatkowy wymiennik ciepła. Dodatkową zaletą chłodzenia pasywnego jest efektywna regeneracja gruntowego wymiennika ciepła, co zostanie później wykorzystane do ogrzewania budynku w sezonie grzewczym. Jeżeli w budynkach z systemami ogrzewania na paliwa kopalne wymagane jest chłodzenie, powinniśmy pamiętać o dodatkowej instalacji urządzenia klimatyzacyjnego. W tym przypadku pompa ciepła sprawdza się równie efektywnie, gdyż może współpracować z systemem wentylacji.