Wnętrza wypełnione naturalnym światłem

Nowoczesność w budownictwie jednorodzinnym to obok inteligentnych rozwiązań technologicznych, szeroko pojętej energooszczędności to także trend w projektowaniu architektury otwartej. Wnętrza wypełnione naturalnym światłem i transparentne fasady stanowią niewidoczną, coraz bardziej zacierającą się granicę między przestrzenią domową a tarasem czy ogrodem.

To naturalne przenikanie się przestrzeni jest istotą otwarcia współczesnego domu na naturę, jego ekologicznego charakteru. Idea budownictwa otwartego czerpie ze źródeł japońskiej architektury, a także tendencji do organicznego projektowania, promującego myślenie o budynku współistniejącym w harmonii z naturą.

Drogą do stworzenia tej harmonii coraz częściej są wielkowymiarowe, szklane fasady prawie niewidoczne dla oka, ale zapewniające odpowiedni bilans energetyczny, a także bezpieczeństwo mieszkańcom domu. Wymagają one również zastosowania odpowiedniej jakości stolarki otworowej – ciepłej i gwarantującej stabilność konstrukcji.

Bilans energetyczny i komfort mieszkania
Dzięki specjalnemu szkłu niskoemisyjnemu takie rozwiązanie może nie tylko zapobiegać stratom energii cieplnej, lecz również pozyskiwać ją z promieni słonecznych, znacznie poprawiając bilans energetyczny budynku. Światło i przestrzeń to najważniejsze elementy współczesnej architektury.

Projektanci dążą do uzyskania otwartych, niczym nieograniczonych przestrzeni, wykorzystując do tego celu duże powierzchnie przeszkleń. W okresie letnim mogą one jednak powodować nadmierne przegrzewanie się pomieszczeń, a latem – ich wyziębianie.

Dostęp światła dziennego, co jak udowodniły liczne badania naukowe: zwiększa komfort zamieszkania i wydajność pracy, ma pozytywny wpływ na efektywność nauczania w szkołach oraz leczenia w szpitalach.

W ten sposób uzyskuje się również zdrowszy mikroklimat wnętrz, obniża zużycie energii elektrycznej i cieplnej oraz redukuje poziom emisji CO2 do atmosfery w ciągu całego roku.

Nowe przepisy promują energooszczędne przeszklenia
Od 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy zmieniające warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zaostrzeniu uległy m.in. parametry okien i drzwi balkonowych, mające istotny wpływ na ilość energii zużywanej do ogrzewania lub chłodzenia pomieszczeń. Już teraz projektując przeszklenia warto sprawdzić, jak dobrać szkło, aby spełnić nowe wymagania.

Ograniczanie zużycia energii w budynkach jest jednym z najważniejszych założeń nowoczesnego budownictwa. Kraje członkowskie Unii Europejskiej cały czas wprowadzają nowe przepisy, które mają ten proces uporządkować i przyspieszyć.

Taka jest geneza rozporządzenia Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (z dnia 13.02.2013 r.) „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”, które zaczęło obowiązywać od 1 stycznia 2014 r.

Zmiany warunków technicznych dotyczą parametrów okien, drzwi balkonowych i drzwi zewnętrznych w nowo budowanych lub termomodernizowanych obiektach. Nowe przepisy zakładają stopniowe zwiększanie wymogów związanych z izolacyjnością cieplną oraz obniżanie współczynnika całkowitej przepuszczalności energii słonecznej.

Znajomość nowych przepisów oraz właściwy dobór dostępnych na rynku produktów szklanych, ułatwia projektowanie przeszkleń zgodnie z aktualnymi warunkami technicznymi.

Niższy współczynnik U – lepsza izolacyjność cieplna
Współczynnik przenikania ciepła U określa izolacyjność cieplną okien i jest jednym z najistotniejszych parametrów potwierdzających ich energooszczędność.

Zgodnie z nowym rozporządzeniem wielkość tego parametru będzie sukcesywnie obniżana w kolejnych latach. Już od stycznia 2014 r. maksymalna wartość współczynnika Umax dla całego okna – szyba i rama okienna – w przypadku okien i drzwi balkonowych oraz innych nieotwieralnych powierzchni przezroczystych nie może być wyższa niż 1,3 W/m²K. W styczniu 2017 r. parametr ten nie powinien przekroczyć wartości 1,1 W/m²K, a od 2021 r. – 0,9 W/m²K.

W przypadku okien dachowych wymagana od stycznia 2014 r. wartość Umax wynosi 1,5 W/m²K, a od stycznia 2021 r. – 1,1 W/m²K.

Spełnienie zaostrzonych wymagań umożliwi właściwy dobór szkła stosowanego w szybach zespolonych. Producenci szkła budowlanego już dziś oferują rozwiązania zapewniające wysoką izolacyjność cieplną szyb zespolonych, definiowaną za pomocą współczynnika Ug.

Wysoki poziom termoizolacji, czyli niską wartość współczynnika Ug można uzyskać dzięki wykorzystaniu w przeszkleniach odpowiednich powłok niskoemisyjnych, dostosowując ich ilość i położenie w szybie zespolonej, czy też stosując w przestrzeni międzyszybowej krypton.

Nowe wartości współczynnika słonecznego g
Przepisy, które weszły w życie od stycznia 2014 r. wprowadzają również wymóg obniżania wartości współczynnika słonecznego g, tj. całkowitej przepuszczalności energii promieniowania słonecznego dla okien oraz przegród szklanych i przezroczystych.

Współczynnik słoneczny g obliczany jest według wzoru g = fC x gn, gdzie fC to współczynnik korekcyjny redukcji promieniowania ze względu na zastosowane osłony przeciwsłoneczne, takie jak żaluzje lub rolety, a gn to współczynnik całkowitej przepuszczalności energii słonecznej dla danego typu oszklenia.

Od stycznia 2014 r. maksymalna wartość współczynnika g została obniżona z 0,5 do 0,35.

Szkło hartowane
W przypadku zastosowania w domach dużych powierzchni przeszkleń ważne jest, aby zapewnić ograniczenie pęknięć termicznych.

Zjawisko to wynika z naprężeń mających swe źródło w nierównomiernym nagrzewaniu się powierzchni szyby ze względu na częściowe zacienienie lub inne czynniki takie, jak ochłodzenie się krawędzi szyby od ramy stykającej się np. z betonem, stosowanie wewnętrznych urządzeń zacieniających (kurtyny, żaluzje czy zasłony), a także strumień gorącego lub zimnego powietrza z urządzeń grzewczych lub klimatyzacyjnych skierowany wprost na okno.

Aby uniknąć tego rodzaju zagrożeń ważne jest więc, aby element zewnętrzny w szybie zespolonej odporny był na pękanie pod wpływem naprężeń, co można osiągnąć dzięki hartowaniu.