Modernistyczny jednoosobowy dom

Dwukondygnacyjny budynek zaprojektowany z myślą o jednym mieszkańcu stanowi doskonały przykład architektury modernizmu w nowoczesnym wydaniu. Dzięki otwartym planom pięter przestrzeń może elastycznie zmieniać przeznaczenie zgodnie z aktualnymi potrzebami właściciela. Przeszklenia w systemie fasadowym zapewniają efekt przenikania się wnętrza z otoczeniem.

Nowoczesna bryła budynku powstała z połączenia dwóch prostopadłościennych form o zróżnicowanym układzie przestrzeni. Wykonana ze względów statycznych z drewna, górna kondygnacja, została oparta na betonowej konstrukcji parteru i wysunięta poza jego obrys w taki sposób, że wystaje nad ogród i ulicę. Dzięki takiemu zabiegowi częściowo zacienia strefę wejścia i tarasu, a jednocześnie pełni funkcję zadaszenia wiaty samochodowej. Wszystkie te założenia odpowiadają życzeniu właściciela, któremu zależało na stworzeniu maksymalnie elastycznej w użytkowaniu, otwartej przestrzeni na wszystkich kondygnacjach budynku.

Nowa interpretacja klasycznego modernizmu

Sugestia inwestora stała się dla architekta Sergeja Felbera punktem wyjścia do stworzenia kreatywnego stylistycznego rozwinięcia modernizmu w jego klasycznej postaci. Cechami wyróżniającymi projekt w naturalny sposób stały się więc: struktura złożona z „kostek”, geometryczne kształty, duże powierzchnie przeszklone i zastosowanie materiałów o ascetycznym, a zarazem funkcjonalnym charakterze.

Zobacz także: Dom po przekątnej - nowoczesny dom pod Warszawą.

Jednocześnie architekt nadał poszczególnym strukturom jasno określone właściwości i funkcje. Wielkowymiarowe, eleganckie przeszklenia fasady w systemie aluminiowym zapewniły otwarty charakter wnętrz i ich maksymalne doświetlenie. Surowe z charakteru, betonowe powierzchnie ścian, kontrastują z ciepłym, naturalnym drewnem użytym do wykończenia posadzek na wyższej kondygnacji i tarasu. Na parterze zastosowano natomiast posadzkę kamienną z naturalnego, ciemnoszarego łupka wysokiej jakości, który charakteryzuje się bardzo stylową estetyką.

Transparentność i harmonijne przejścia

Klarowność, transparentność i otwarte plany pomieszczeń wynikają z bazowej dla modernizmu idei „przestrzeni uniwersalnej” autorstwa Miesa van der Rohe, która ma niemal niezauważalnie przenikać się z otoczeniem z zewnętrznym. Rozwiązania okien i fasad odgrywają kluczową rolę w realizacji tego celu. Widać to na obydwu kondygnacjach budynku, a zwłaszcza na elewacji od strony ogrodu, gdzie innowacyjne fasady aluminiowe Schüco FWS 35 PD tworzą harmonijne przeszklenia sięgające od podłogi do sufitu.

W rozwiązaniu o panoramicznym designie zredukowano do minimum widoczne szerokości czołowe profili, co pozwoliło uzyskać maksymalną transparentność. Dzięki temu wizualne bariery pomiędzy wnętrzem a otoczeniem zewnętrznym zostały zupełnie zniesione. Na poziomie parteru można je usunąć również fizycznie, otwierając duże drzwi balkonowe. 

Źródło: Schüco.