×
Subskrybuj newsletter
dobrzemieszkaj.pl
Zamów newsletter z najciekawszymi i najlepszymi tekstami portalu.
Podaj poprawny adres e-mail
  • Musisz zaznaczyć to pole
Jak mieszka się w egzotycznych kulturach?

Jak mieszka się w egzotycznych kulturach?

Autor: Katarzyna Szulik
Dodano: 02 gru 2014 14:03
Zaktualizowano: 02 gru 2014 14:56

Mieszkańcy zurbanizowanych miast nie wyobrażają sobie życia w domu, który nie byłby murowany lub zbudowany z cegieł. Tymczasem ludzie żyjący w bardziej egzotycznych cywilizacjach znają całą masę alternatyw dla popularnych budynków, począwszy od znanego wszystkim igloo, kończąc na mieszkaniach przypominających szałasy.

Mieszkańcy zurbanizowanych miast nie wyobrażają sobie życia w domu, który nie byłby murowany lub zbudowany z cegieł. Tymczasem ludzie żyjący w bardziej egzotycznych cywilizacjach znają całą masę alternatyw dla popularnych budynków, począwszy od znanego wszystkim igloo, kończąc na mieszkaniach przypominających szałasy.

Manyatta
Masajowie są ludem koczowniczym żyjącym na terenie Kenii oraz Tanzanii. Prowadzą koczowniczy tryb życia, więc przy budowie domów wykorzystują materiały, które mają pod ręką, bazując na znanych im technologiach budowy. Domy Masajów mają charakter tymczasowy, ponieważ ludność często zmienia miejsce zamieszkania. Manyatta zbudowana jest z drewnianych tyczek powbijanych w ziemię, które przeplatane są mniejszymi gałązkami. Dom ma kształt owalu i pokryty jest mieszanką z błota, zwierzęcych odchodów oraz trawy. Konstrukcja służy jako schronienie nie tylko dla mieszkańców ludu, ale również dla zwierząt hodowlanych.

Tipi
Tipi, dosłownie „miejsce, gdzie się żyje”, zamieszkiwali Indianie Ameryki Północnej. Konstrukcja przypominająca namiot składała się z trzech grup 8-metrowych kijów, do których dostawiano lżejsze drągi. Całość pokryta była skórą bizona lub materiałem płóciennym. Wejście do tipi zawsze umieszczane było od strony wschodniej, a obowiązek stawiania schronienia należał do kobiet. Namiot miał charakter tymczasowy i wiązał się z wędrownym trybem życia Indian. Podłoże w tipi miało formę koła. Wewnątrz nie było podłogi, a na środku namiotu znajdowało się miejsce na ognisko. Dym wychodził przez specjalny otwór, który w razie deszczu zakrywany był zwierzęcą skórą.

 

Jurta
Jurta to rodzaj namiotu, wyglądem przypominający odwróconą miskę, w którym zamieszkują koczownicy mongolscy. Konstrukcja pokryta jest ozdobną tkaniną. Pod spodem znajdują się wiązane panele i ponad 5 ścianek, na których mocuje się składany dach, często dodatkowo pokryty skórą. Wewnątrz niego robi się dziurę, przez którą wychodzą kominy pieców. Wejścia lokalizowane są zawsze od strony północnej. Meble i akcesoria wewnątrz jurty umieszczane są według ściśle określonych zasad i często ustawia się je przed rozpoczęciem budowy konstrukcji ze względu na niewielką szerokość drzwi.

Domy na drzewach
Plemię Korowai zamieszkujące tereny Nowej Gwinei, podobnie jak nasi dalecy przodkowie, wciąż żyje na drzewach. Budowa tego typu konstrukcji traktowana jest tam jako swego rodzaju sztuka. Domy powstają na wysokich drzewach i lokalizowane są na pułapie ok. 40 m. Skąd wziął się taki sposób na życie? Mieszkanie na drzewie wynika z troski o bezpieczeństwo – domy budowane na powierzchni ziemi narażone były na ataki innych plemion, które podobnie jak Korowai, także praktykują kanibalizm. Konstrukcja na drzewie powstaje w ciągu 2 tygodni, a do jej tworzenia wykorzystywana jest głównie praca ręczna z niewielką pomocą prymitywnych narzędzi. W domach oprócz ludzi mieszkają także zwierzęta hodowlane. 

Domy z ziemi
Domy z ziemi, które zachwycają nie tylko swoją konstrukcją, ale i niepowtarzalnym wyglądem, są dziełem plemion Kassena zamieszkujących obszary północnej Ghany. Lud izoluje się od cywilizacji, polegając na założeniach architektury stworzonej przez rdzennych mieszkańców Afryki. Podobnie jak Masajowie, przedstawiciele plemion Kassena budują swoje schronienia z materiałów, które mają pod ręką, czyli ziemi, drewna, trawy, słomy i zwierzęcych odchodów. Gdy konstrukcja jest już gotowa, lud ozdabia ją za pomocą kolorowego błota i białej kredy, rzeźbiąc symbole religijne lub sceny z życia codziennego.

 

Komentarze

Zaloguj się

Zobacz także